Turcja jest jedną z dwudziestu największych gospodarek świata, na co wpływ ma głównie wielkość tego kraju. PKB na głowę mieszkańca wynosi około 9 tys. dolarów. Od czasów przejęcia rządów przez Partię Sprawiedliwości i Rozwoju i poradzenia sobie z kryzysem finansowym z roku 2001 Turcja znajduje się w fazie wyjątkowo dynamicznego wzrostu gospodarczego.
Jedną z najszybciej rozwijających się gałęzi gospodarki Turcji jest turystyka. W 2015 roku Turcja była szóstym państwem na świecie pod względem liczby przyjazdów; kraj ten odwiedziło 39,478 mln turystów (0,8% mniej niż w roku poprzednim), generując dla niego przychody na poziomie ponad 26,616 mld dolarów.
Najwięcej turystów przyjeżdża z Niemiec, Rosji, Holandii, Francji, Belgii, Wielkiej Brytanii i Polski. Główne ośrodki turystyczne to: kurorty nad wybrzeżem Morza Egejskiego (Bodrum, Fethiye, Kuşadası) i Morza Śródziemnego (Antalya, Alanya, Side), a także Stambuł i Kapadocja oraz zabytki kultury antycznej: Troja, Milet, Efez, Hierapolis, Pergamon, Izmir, Aspendos i inne. Coraz popularniejsze stają się również kurorty górskie.
Turcja jest jednym z 6 całkowicie samowystarczalnych pod względem żywnościowym krajów świata. Rolnictwo wytwarza ok. 10% produktu krajowego brutto Turcji. Zatrudnienie w tym sektorze znajduje około 1/3 siły roboczej. W Turcji istnieje ponad 5 milionów gospodarstw rolnych. Jedynie 6% z nich ma powierzchnię większą od 20 ha. Turcja jest jednym z pięciu największych producentów: bawełny, soczewicy, cebuli, buraków cukrowych, tytoniu, pomidorów, arbuzów, jabłek, winogron, orzeszków pistacjowych, orzechów włoskich, oliwek oraz owczego mleka. Jest zarazem największym na świecie wytwórcą orzechów laskowych, moreli i fig. Obecnie sektor rolniczy wspierany jest przez rząd przy pomocy takich samych instrumentów, jakimi posługuje się Unia Europejska. Skala wsparcia jest również porównywalna.
Funkcjonujący w Turcji model ekonomiczny oparty jest na gospodarce wolnorynkowej z silną rolą państwa. Podstawę stanowią przemysł i usługi. Udział tych ostatnich systematycznie wzrasta. Do najsilniejszych branż w przemyśle należą: motoryzacyjna, petrochemiczna i elektroniczna. W ostatnich latach zdystansowały one tradycyjne sektory tureckiej gospodarki: tekstylny i odzieżowy. W ramach usług dynamicznie rosła turystyka. Rolnictwo ma mniejsze znaczenie, choć nadal generuje ok. 20% miejsc pracy.
Turcja pozostaje w zależna od importowanej ropy i gazu, ale pracuje nad dywersyfikacją kierunków dostaw i podejmuje energiczne kroki w celu zwiększenia wykorzystania krajowych źródeł energii, w tym odnawialnych.
Po tym, jak Turcja doświadczyła kryzysu finansowego w 2001 r., Ankara zaczęła wdrażać głębokie reformy finansowe i budżetowe we współpracy z MFW. Reformy wzmocniły fundamenty gospodarki i zapoczątkowały erę silnego wzrostu (średnio ponad 6% rocznie do 2008 r.) Szeroko zakrojona prywatyzacja zmniejszyła obecność państwa w przemyśle, bankowości, transporcie, energetyce i komunikacji. Dobrze uregulowane rynki finansowe i mocny system bankowy pomogły Turcji przetrwać kryzys finansowy 2008 r. W 2009 r. odnotowano spadek PKB, ale już w 2010 i 2011 r. rósł on w tempie ok. 9%. W ciągu ostatnich dwudziestu lat w Turcji miał miejsce znaczący rozwój gospodarczy, który przyczynił się do wzrostu zatrudnienia i dochodów. Turcja utrzymywała silne ramy polityki makroekonomicznej i fiskalnej, szerzej otworzyła się na handel zagraniczny i finanse, zharmonizowała wiele przepisów ze standardami UE oraz znacznie zwiększyła dostęp do usług publicznych. Jednak rosnące zadłużenie i komplikujące się warunki zewnętrzne grożą zahamowaniem tych pozytywnych tendencji.
Nieudany zamach stanu w lipcu 2015 r. negatywnie odbił się na ogólnej kondycji kraju ujawniając przy tym inne zagrożenie dla gospodarki. Duży deficyt na rachunku bieżącym oznacza, że Turcja musi polegać na napływach inwestycji zewnętrznych w celu finansowania wzrostu, narażając gospodarkę na ryzyko destabilizacji. Inne niepokojące trendy to rosnące bezrobocie, wysoka inflacja oraz głęboka deprecjacja waluty, zwłaszcza po 2017 r. Chociaż dług publiczny pozostaje niski i wynosi około 30% PKB, pożyczki bankowe i korporacyjne wzrosły prawie trzykrotnie w ciągu ostatniej dekady budząc obawy inwestorów o długoterminową stabilność. Między lipcem 2016 r. a marcem 2017 r. główne agencje ratingowe obniżały notowania Turcji, powołując się na obawy dotyczące praworządności i tempa reform gospodarczych. 2019 rok był dla gospodarki tureckiej okresem nierównowagi. Niestabilność makroekonomiczna doprowadziła do spadku zaufania inwestorów i spowolnienia napływu kapitału. Występują również poważne problemy zewnętrzne z powodu osłabienie relacja z kluczowymi partnerami handlowymi, napięć geopolitycznych w regionie, oraz obaw związanych z globalną recesją spowodowaną pandemią Covid-19.
Na początku 2020 roku wydawało się, że Turcja znajduje się na dobrej ścieżce umiarkowanego wzrostu, która miała miejsce po ostrej korekcie makroekonomicznej z 2018 roku. Jednak gospodarczy szok wywołany przez COVID-19 wiosną 2020 r., znacząco osłabił turecką gospodarkę. Najbardziej dotkniętym przez pandemię sektorem była turystyka. Ilość turystów spadła o 72%, co oznacza straty dla gospodarki o około 25 mld USD. Wskazać należy również na utrzymujące się wysokie bezrobocie, rozwijającą się szarą strefę i nielegalne zatrudnienie, szczególnie w grupie ludzi młodych, uchodźców i kobiet. Turecka lira w połowie 2020 roku osiągnęła rekordowe spadki. Jednocześnie kilka razy podniesiono stopy procentowe do 17% pod koniec 2020 roku.
Z kolei rok 2021 był rokiem spadającej waluty, rosnącej inflacji i dużych zmian klimatycznych. Jednocześnie w 2021 roku gospodarka Turcji odnotowała znaczne ożywienie w porównaniu do 2020 roku, notując wręcz historyczne wzrosty PKB. Jeszcze przed pandemią Turcja balansowała na krawędzi katastrofy finansowej i próbowała odeprzeć recesję. Walczyła z ogromnym długiem, deprecjacją waluty i rosnącą inflacją.
Kryzys pogorszyła niekonwencjonalna polityka gospodarcza. Cenę zapłaciła turecka lira: 1 stycznia 2021 roku kurs lira wynosił 7,4 wobec dolara amerykańskiego. W najniższym punkcie 20 grudnia 2021 roku lira spadła do18,36 do dolara amerykańskiego. Od tego czasu, dzięki wielomiliardowej interwencji rządu, lira nieco się wzmocniła, ale wciąż jest daleko od swojej wartości z początku roku.
Jednocześnie w 2021 roku gospodarka Turcji odnotowała znaczne ożywienie w porównaniu do 2020 roku, kiedy to spowolnienie było spowodowane ograniczeniami związanymi z COVID-19. W 2021 roku w II kw. Produkt krajowy brutto (PKB) odnotował historyczny wzrost o 22% i był to największy roczny wynik od 1999 roku. W trzecim kwartale gospodarka wzrosła o 7,4% rok do roku. Oczekuje się, że Turcja 2021 rok podsumuje z dwucyfrowym wzrostem gospodarczym.