KLKapadocja – kraina historyczna w środkowej Turcji w centralnej części Anatolii, znana przede wszystkim z charakterystycznych form tufowych, tworzących „księżycowy” krajobraz, oraz z domów i kościołów wykutych w tych wulkanicznych skałach. Od antyku do średniowiecza była ważnym ośrodkiem chrześcijaństwa oraz miejscem narodzin idei życia klasztornego.
Najwcześniejsze wzmianki o Kapadocji pochodzą z drugiej połowy VI wieku p.n.e., gdzie jest wymieniana jako posiadłość (staroperski dahyu-) dwóch wczesnych achemenidzkich królów Persji – Dariusza Wielkiego i Kserksesa I. W języku staroperskim nazywana Katpatuka, co z pewnością jest wyrazem pochodzenia obcego będącym zbitką dwóch słów. Dwie inne wersje językowe tej inskrypcji, elamicka i akadyjska, zawierają prostszą nazwę, czyli Katpa – oznaczające krainę oraz wodza przodków Tuka w elamickim.
Według Herodota nazwa Kapadocjanie została jakoby przejęta od Persów, podczas gdy wcześniej dla określenia ludów zamieszkujących ten obszar używano greckiego słowa Leucosyri, oznaczającego Syryjczyków bądź Białych Syryjczyków. Jednym z plemion kapadockich, wymienianych przez Herodota, a także przez Józefa Flawiusza, byli Mescheńczycy wywodzący swe pochodzenie od Mosocha, syna Jafeta.
Nazwa tej krainy jest też wspomniana w Dziejach Apostolskich, gdzie Kapadocjanie są wymieniani jako jedne z pierwszych ludów, które poznały Ewangelię z ust Galilejczyków we własnym języku w dniu zesłania Ducha Świętego, wkrótce po wniebowstąpieniu Jezusa. Zapis Flawiusza i wykopaliska potwierdzają, że na terytorium Kapadocji istniały w tym czasie wspólnoty żydowskie.
Atrakcje turystyczne Kapadocji
- Uczhisar – skalne miasto
- Skalne kościoły, m.in. w Parku Narodowym Göreme i Soğanlı;
- Podziemne miasta (ok. 400), m.in. Kaymaklı i Derinkuyu (Podziemna Studnia) – największe z nich
- Tufowe doliny Kapadocji: Göreme, Dolina Miłości, Dolina Wyobraźni, Soğanlı